Het is een veelbewogen jaar geweest! De laatste loodjes wogen zelfs zwaar deze zomer toen Saturnus heen en weer liep over de laatste graden in het teken Schorpioen. En ook al is het vierkant tussen Uranus in Ram en Pluto in Steenbok ‘officieel’ voorbij, de energie ervan is wat mij betreft nog altijd voelbaar. Parijs is dit jaar tweemaal in het hart getroffen. Uranus en revolutie gaan hand in hand. Niet toevallig misschien dat voor het begin van de Franse revolutie de planeet Uranus is ontdekt, in die zin is het te hopen dat het verduisterde denken mag verdwijnen. Saturnus die vanaf 19 september 2015 in het hoopvolle teken Boogschutter loopt, laat ons zoals het een strenge leermeester betaamt, goed voelen dat idealen luchtkastelen blijken te zijn als deze niet gefundeerd zijn op de (harde) werkelijkheid. Vluchtelingen die hun hoop gevestigd hebben op Europa, stranden veelal voortijdig in kampementen en verkeren daar vaak onder erbarmelijke omstandigheden. Misschien is het lied ‘Vluchten kan niet meer’ wel van toepassing op wat er zich nu allemaal in de wereld afspeelt. Niemand kan zijn lot ontlopen, en dat is ook de boodschap van Saturnus.
Dichterbij huis hebben velen een eenzame kerst achter de rug. Er zijn diverse projecten alsook vrijwilligers die zich inzetten om eenzame ouderen te ondersteunen ook tijdens de feestdagen. Langzaam maar zeker zie je zekerheden afbrokkelen, en worden mensen steeds meer teruggeworpen op zichzelf en hun zelfredzaamheid. Is dit het werk van Pluto in Steenbok in combinatie met Uranus in Ram? Immers, de transit van Pluto in Steenbok trekt een zware wissel op het teken Kreeft, waardoor huis en haard, het familieleven, het gezellig samenzijn onder druk zijn komen te staan. Dehumanisering is een woord, dat ik voordat Pluto zijn intrede in het teken Steenbok deed, nog niet was tegengekomen. En de transit van Uranus in Ram geeft ook een sterk individualiserende energie te zien. Soms lijkt het wel alsof mensen enkel nog via hun smartphone kunnen communiceren.
En toch is dit niet wat mensen willen! Uiteindelijk zoekt ieder mens naar begrip, geborgenheid en verbondenheid, al zal de persoonlijke invulling hiervan voor iedereen anders zijn. Misschien is de dieperliggende boodschap wel dat we de essentie van wat familie en vriendschap werkelijk voor ons betekent dieper moeten doorgronden door het in een nieuw Licht te plaatsen. Zelf ben ik er heilig van overtuigd dat we door de roerige tijden waarin we leven de kans krijgen om het roer om te gooien en het anders te gaan doen. Door de transitie te maken en hierbij je hart trouw te blijven, je te laten leiden door het Licht en niet langer door de duisternis.
De navolgende filmpjes passen goed in wat ik hierboven geschreven heb, hetzij met een knipoog!
https://www.youtube.com/watch?v=V6-0kYhqoRo&feature=youtu.be
https://www.youtube.com/watch?v=kuRn2S7iPNU
Verder wens ik jullie een heel warm, liefdevol en inspirerend 2016 toe!
Het komende jaar ga ik overigens weer regelmatig een nieuw artikel plaatsen, het is er het afgelopen jaar door mijn studie helaas nogal bij ingeschoten…
Ilse C. ten Berge 30-12-2015
een liefdevol en rijk 2016 gewenst
De Egyptische Dierenriem van Dendera had op de plaats van de Kreeft de Scarabee, de heilige mestkever. Het dier sleept zijn eitjes achteruit naar een warme en rustige plaats. De Scarabee is een symbool van de opstanding, de hernieuwing.
Voor de Grieken was de Kreeft een reusachtig dier. De godin Hera had een kreeft de opdracht gegeven de held Heracles van achteren in zijn hiel te grijpen. Toen Heracles de monsterachtige waterslang met negen koppen en giftige adem bevocht, zette de kreeft zijn beide scharen in een voet. Heracles liet zich echter door de kreeft niet afleiden. Met een geweldige stap achterwaarts werd de kreeft vermorzeld.
In de schaal van de Kreeft bevindt zich Praesepe, de Kribbe, een zogenaamde sterrenhoop. Alleen onder zeer gunstige omstandigheden is voor het blote oog een klein wazig vlekje zichtbaar. De sterrenhoop staat niet op kaart. De Kreeft werd in de oudheid ook kribbe of voerbak genoemd. De zwakke sterren bij de voerbak hadden de naam de Noordelijke en Zuidelijke Ezel. Tijdens de Kerstnacht staan de ezels en de kribbe hoog aan de hemel. De twee ezels bij de voerbak waren voor de Grieken een herinnering aan de tocht van Dionysos, de god van de wijn, die van de Stier naar de Maagd ging. Wanneer de zon het Sterrenbeeld Stier doorliep in april-mei, begonnen vele planten rijk te bloeien. Halverwege de tocht was de Zon in de Kreeft en voeden de lastdieren zich uit de ruif. Maanden later, in augustus-september, stond de Zon in de Maagd en kon er geoogst worden.