Na een lange radiostilte van mijn kant, is de tijd rijp voor een nieuw artikel maar dan wel op een andere leest geschoeid. Zoals ik al eerder aangaf was ik gevoelsmatig klaar met de oude manier waarop ik astrologische artikelen schreef. Zo kan de muziek van een grijsgedraaide langspeelplaat nog altijd de gevoelige snaar raken, maar of het nog vernieuwend is? Hoe dan ook had het tijd nodig voordat er zich een nieuwe vorm kenbaar maakte. Proefondervindelijk kan ik zeggen dat het belangrijk is om dit proces voor je te laten werken. Vandaar dat ik net zolang gewacht heb totdat ik de behoefte om te schrijven weer begon te voelen. Dit proces weerspiegelt zich trouwens ook op het astrologische vlak. Wie de astrologische tendensen de laatste maanden gevolgd heeft, weet dat we sinds half mei van de ene retrogradeperiode in de andere rollen.

Een korte opsomming: op 8 oktober verliet Mars de schaduwzone, en liep Venus al retrograde. Op 16 november draaide Venus weer recht, en de dag erna ging Mercurius retrograde lopen. Dus vanaf 12 mei (begin schaduwperiode Mars) tot en met 24 december (einde schaduwperiode Mercurius) is er sprake van een grote aaneenschakeling van twists and turns! Dit kan lastig zijn als je een grote behoefte hebt aan zekerheid, of ongeduldig bent in het proces van aantrekken van het juiste op je pad. In feite worden we sinds het voorjaar enorm getest om vertrouwen te hebben in het proces waar we doorheen gaan. De beproevingen kunnen aanzienlijk zijn (geweest), en nog kun je het gevoel hebben in een enorme mist te zitten.

We leven in een boeiende, maar ook in een energie slurpende tijd. Er zijn zoveel prikkels om ons heen, zoveel verleidingen waardoor het lastig kan zijn om in je eigen kracht te blijven staan. De een zegt dit, de ander vindt dat: de meningencultuur viert hoogtij. Je kunt jezelf de vraag stellen of het informatietijdperk waarin we leven, ons niet steeds verder van ons innerlijk laat afdwalen. Sinds Neptunus in Vissen (2012) is gaan lopen, wordt er dan ook een beroep gedaan om met onze innerlijke stroom mee te gaan. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, want Neptunus is een lastige planeet op het ondermaanse. Zelf heb ik de indruk dat de uiterlijke chaos steeds meer toeneemt, en dat menigeen in een neerwaartse spiraal wordt meegezogen. Dit is duidelijk de negatieve kant van Neptunus in Vissen. De positieve kant ervan is dat het ons gevoeliger maakt, en de scheidslijn tussen het geziene en ongeziene verder vervaagt. Dit kan behulpzaam zijn om je los te maken van een wereld die niet langer de jouwe is. Hiermee doel ik overigens niet op oeverloos mediteren of je terugtrekken op een hutje op de hei. Het gaat om het leren luisteren naar je innerlijke stem, door je niet langer te laten leiden door beperkende en cirkelende gedachten. Een uitdaging, dat is zeker!

Je losmaken van een wereld vol lawaaipapegaai, overconsumptie, zucht naar macht, geld en status, vraagt wel om de juiste keuzes te maken. In die zin is de retrograde-op-retrograde-periode van de laatste maanden wel heel heilzaam. Veel zaken dienen zich opnieuw aan om herzien en herkauwd te worden. En ja, soms tot je er tureluurs van wordt. Iedere leeftijdscategorie heeft zo zijn eigen problematiek om zijn tanden in te zetten. De jongere generaties hebben duidelijk een ander takenpakket op de schouders rusten dan de oudere generaties. En het is soms ook heel lastig om de ander zijn eigen weg te laten gaan, en niet gelijk in een reparatiereflex te schieten om hen te willen helpen. Het getuigt van innerlijke kracht om de ander te laten en niet om ongevraagd van advies te voorzien. Nu Pluto en Saturnus in Steenbok lopen, is het sowieso een tijd van zelfwerkzaamheid, verantwoordelijkheid dragen en het bouwen aan het eigen fundament. Steenbok is gewend om dit alleen te doen, en kan dat ook!

Degene onder ons die de nodige astrologische kennis hebben, weten dat we begin 2020 een belangrijke samenstand hebben van Saturnus en Pluto. Dit is niet de enige conjunctie van significant belang. In 2020 starten er diverse belangrijke nieuwe cycli tussen verschillende planeten. In de toekomst zal ik hierover meer schrijven. Voor nu vind ik het belangrijk om aan te geven dat we ons in een periode bevinden die zwaar kan aanvoelen. Saturnus en Pluto zijn de diehards onder de planeten, en zij vertegenwoordigen thema’s als structuur, autoriteit, crisis en transformatie. In feite bevinden ze zich nog in hun oude cyclus die begon toen Saturnus en Pluto samen in het teken Weegschaal stonden (1982). Elke cyclus die eindigt laat een periode van verval en teruggang zien. Dit zijn niet de leukste periodes en als de genoemde planeten je geboortehoroscoop vol raken, dan kun je rekenen op flink wat turbulentie.

Dat neemt niet weg, dat er niets nieuws onder de zon is. Gisteren zag ik een film die zich  ergens in 1650 afspeelde, waarbij een van de personages zich afvroeg waarom er toch telkens sprake was van het vergaan van de wereld en de komst van de antichrist als de sterren ongunstig stonden. Ik bedoel maar! We stevenen dus niet af op de zoveelste Apocalyps, maar we maken ons op voor een nieuwe cyclus die op 12 januari 2020 start. Het gaat me te ver om aan te geven wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Wat ik wel vermoed is dat we met het ingaan van de nieuwe cyclus tussen Saturnus en Pluto nog meer op onszelf worden teruggeworpen. Steenbok is zoals gezegd, een teken van structuur en gestage groei. De weg naar de top is derhalve eenzaam. Saturnus laat je hard werken en rekenschap afleggen. Pluto vraagt om volstrekte eerlijkheid naar jezelf, niet zelden na een periode van crisis en transformatie.

De langzaamst lopende planeet, Pluto dus, heeft de leidende rol in dit proces. Tot nu toe  is Pluto in Steenbok niet mals geweest, en dan druk ik mij zacht uit. Uiterlijke zekerheden verdwijnen en bestaande structuren brokkelen steeds verder af. Grote groepen mensen hebben moeite om het hoofd boven water te houden. En ja, de kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter. Of men wordt overdonderd door andere problematiek zoals scheidingen, ziektes en plotseling overlijden van dierbaren. Verder zijn er veel spanningen wereldwijd en roept menigeen dat een derde wereldoorlog op de loer ligt. Ik wil hier geen doemscenario schetsten, zeker niet. Maar de naakte waarheid is wel, dat we allemaal geconfronteerd worden met onze eigen schaduw. Ik zie dit proces zich vooralsnog ook niet omkeren.

Het is niet de bedoeling om collectief dan maar de negatieve spiraal te volgen. Zeker niet, want achter elke wolk schijnt de zon! Het gaat er dus om, om op ons innerlijk kompas te varen door onszelf niet langer vast te klampen aan schijnzekerheden. Zoals ik het zie, leven we in een tijd waarin er van ons gevraagd wordt om innerlijk uit te zuiveren, los te laten wat uitgediend is en te vertrouwen op het Licht dat in ons aanwezig is. Dit is de enige zekerheid die we hebben!

Ilse C. ten Berge  22-11-2018